Het eerste moment dat we als kandidaatbestuur bij elkaar zaten, hebben we elkaar de vraag gesteld: ‘Wat is voor jou essentieel om het te laten werken en er echt in te stappen?’ Dit was een heel gave manier om direct de samenwerking vorm te geven en onze uitgangsprincipes vast te stellen. We hadden bewust een groep samengesteld met een diverse achtergrond en ieder van ons had weer contact/relatie met een ander deel van de kamer. We realiseerden ons dat dit heel waardevol kon zijn en we wilden echt het ‘one handshake away’ principe goed gaan gebruiken. 

Vaak genoeg hebben we gemerkt dat vanuit een ander JCI principe - ‘one year to lead’ - nieuwe besturen het compleet anders wilden gaan doen dan vorige besturen. Wij snapten dat erg goed, echter vorig jaar was zo top dat we juist het tegenovergestelde wilden. Doorpakken op de energie van vorig jaar met alle mooie events, inzet en waardering. Met een CvA in 2020 voor de boeg is alle energie natuurlijk super waardevol. Het thema werd dan ook ‘Can’t stop the feeling’ (je weet wel, met Justin Timberlake als theme song).

Zoals ook in andere kamers of in organisaties, kenden we pieken en dalen. Top was dat de sfeer in de kamer goed was en dat gedurende het jaar ook zo is gebleven. We hebben in de kamer het nodige meegemaakt met ziekte of ander vervelend persoonlijk gedoe van individuele leden. Enorm belangrijk om daar op een goede manier mee om te gaan. Ook kregen sommige bestuursleden het nodige voor hun kiezen in hun privé omgeving. Het fijne was dat we bij aanvang hebben afgesproken dat we altijd zouden aanspreken en aanspreekbaar zouden zijn, voor elkaar klaar zouden staan en voor elkaar in zouden springen. Geen strakke hokjes of taakverdeling, we doen het samen! Dit hebben we meer dan eens nodig gehad en is een enorm sterk fundament gebleken van het bestuur.